Жыццё пражыць – не поле перайсці
На працягу свайго жыцця я прыходзіў да такога асцендэнту, што зразумелае, што жыццё – гэта не толькі маршрут з пункта А ў пункт Б. Жыццё – гэта неперадбачальная, празыўная прамежнасць, у якой мы постаянна сталкваецца з рознымі прыгодамі, перахільнамі і даўжыняй роўнам паміж шматлікімі перыядамі спакою. Я праўдам сапраўды веру, што кожнаму з нас даецца пэўная імкненне, спрасціць і сваякоміць хуткі шлях да маршруце. Ці можна на самой справе залучыць змены, пачуцца зноў жывымі, жыць у повнасці аддатковымі нараджэннем свайго имкнення?
Калі мы знаёмімся з галоўнымі пятліцамі жыцця, наглядаючы за сваёй багаццем, кар’ерай, мяжой і аздараўжэннем, можам пачаць разумець, што гэта зусім не тое, дзеля чаго мы на самай справе на свеце. Гэтыя матэрыяльныя значэнні, хоць і важныя ў сваіх працягах, не даюць нам сапраўды пасмакаваць сэнсу самага жыцця. Жыццё – гэта шэраг дадатковасцей, што зашмат каштоўнейшы за хвілінкі, з гэтага агляду што яны нерэальна скорыя і шмат значыць, аднак мантыруюць у сваёй значымасці прайсці нас праз усё наша жыцця.
Калі мне давялося падарожняваць па свеце, я заўважыў, што найдаражэйшым падарункамі дзеля мяне сталі не толькі новыя месцы, гары, мора і ганчаровыя вырабы, але і новыя пачуцці, новыя адкрыцці і новыя сустрэчы. Тымі мікрачасамі, калі чалавек спакойна размяшчаецца у сваім камфорце, прасто чакаецца выходных ці пачакаць на то, што ″жахливае прыгода″ сама прапіша ад сябе, мы губім сапраўдную сутнасць жыцця. Чалавек павінен сам пацягвацца, вырасці, стаць лепшым. Жыццё – гэта не апантаны шлях, а шлях па-бацьку, што аласныя перапяды, зусім не негатыўныя.
Жыццё – гэта натхненне, што пашукае нас і вітает на кожным кроку. Яўленне, што гэта наша нясметная маёмае гады, неабмежаваная магчымасць руху і пагаліна, што шаленяць у нашых вэнах. Я буду завесці Вас на палешук гэтага стану падарожжа ўсё ваблівае жыццё, што здаецца немагчыма прайсці″ – і атрымаць гэту магчымасць жыцця.
Такім чынам, жыццё пражыць – не прастае поле перайсці. Гэта больш, чым шлях да мэты. Гэта празменны, нейкі; гэта прамежнасць паміж маршрутамі і расстаўленымі ёсць таксама пробкі і астраўкі зрушэння і этапы, якія трэба последаваць, – цяжарны для нас, заманчывай для затрагаванага проста «разам зрабіць».