Мінулае і сучаснасць – стрымагучыя паняцці, якія часам хутка змяняюцца. У рамане ″Чорны замак Альшанскі″ я атрымліваў унікальную магчымасць адчуць на сваім прыкладзе, як мінулае можа навучыць сучасніка. У гэтай гісторыі я перажываю жыццё двух пакаленняў – маёй сям’і ў сучасным часе і сям’і, якая жыла ў Чорным замку Альшанскім у мінулым. Праз пераплеценне персанажаў і часу, я зрэалізаваў, насколькі важнай з’яўляецца ўжыванне накопленых вопыту і ведаў сваіх папярэднікаў. У мінулым, пры прыжыванні ў Чорным замку, я змагаўся з рознымі труднастацямі і вызванцамі, якія ўласціва любым пакаленню. Пры гэтым мне давалася шмат карыснай інфармацыі, якая дапамагала мне зразумець, як перацягнуць граніцы свайго магчымага і пераважыць свае страхі. Захапляльныя героі і яркая атмасфера рамана ўспамінулі мне, насколькі важна асознаваць значэнне сваёй гісторыі і культуры. Я зразумеў, што прымяняючы веды папярэднікаў, маем магчымасць захоўваць і пераадказваць мудрасць прадкаў сваім наступнікам. Галоўным пастацью рамана стала Сафія – жонка гаспадара Чорнага замка. Я праз яе выпрабаваў і асацыяў мяне з жанчынай мінулага, якая была сілачкай і нават у цяжкія часы не ўступала на кампрамісы. Гэта ўдзелала мне нейкія падсказкі пра тое, як перамагаць свой страх і ісці да мэты, незалежна ад вокал кантэксту.
У рамане ўяўлены шмат праблем, якія ўласцівыя сучаснаму свеце⁚ насільства, дысгармонія ў сям’і, патрэба ў самасціласці і многае іншае. Гэта паказала мне, насколькі важна вучыцца на памылках сваіх і іншых людзей, каб стварыць лепшае майбутняе для сябе і свайго асяроддзя.У выніку, раман ″Чорны замак Альшанскі″ нагадаў мне аб важнасці навучання з мінулага, каб расквітнуць у сучаснасці. Я паводзіў сабе праз крызісы, знайшоў сілу ў сваіх карантантных справах і зышоў з навыходаў, якога ніколі не чакаў. Мінулае можа навучыць сучасніка толькі дасведчаным агням праходжання.